Her insanın iyi olması, başarılı olabilmesi ve başkalarıyla mutlu olabilmesi için yaşaması gereken bir süreç var. Bu süreçle olgunluğa, bensiz olmaya ve öz güvenli insan kavramlarına erişebiliyor sanırım. Bence bunlar arasında insanın başarması en zor olan kavram bensiz olma, çünkü insan doğası bencillikle yoğrulmuş sanırım. O kadar ki yapılan erdemli kabul ettiğimiz davranışlarımızın içine bile katıyoruz biraz. Bunun en basit örneklerinden biri “birini mutlu ettiğimizde aslında kendimizin daha çok mutlu olması”. Birilerini mutlu etmek; bu hemen hemen her insanın yapmak istediği şeydir, bunun için kimileri kendi isteklerinden veya ideallerinden bile vazgeçebilir. Anne babası mutlu olsun diye kendi istemediği bir bölümü okuyanlar, eşi mutlu olsun diye daha çok çalışıp daha çok yorulanlar, sevdiği birisi mutlu olsun diye istemediği etkinliklere katılanlar gibi. Ama bu insanlar bir şeylerden vazgeçmiş olsalar bile sonunda karşılarındaki kişinin mutluğunu gördüklerinde kendileri daha çok mutlu olmazlar mı? İnsan kavramı fazlaca düşünüldüğünde bana hep ilginç ve derinlerinde aslında bilinmeyen bir şey olarak gelmiştir. Böyle konularda da nasıl bencilliğimizi kattığımız bana tuhaf geliyor. Hem bunlar yine de kabul edilebilir durumlar. Bir de asıl bencilliklerimiz var. “Hep ben haklıyım.” “Hep benim dediğim olmalı.” “En iyisini ben yaparım.” Gibi düşünceler insanın asıl bencilliği. Bunlar zamanla kişiyi yalnızlığa ve daha çok bencilliğe itiyor ve böyle kişilerinin diğerleriyle birlikte bir şeyler yapabilmesi, karşısındakine güvenebilmesi, başkalarıyla bir şeyler başarabilmesi ve hatalarını kabul edebilmesi (ki genelde yapmazlar) oldukça zor oluyor. Ama gerçek anlamda hayatta başarılı olmuş insanlara baktığımızda düşünülenin aksine burnu havada, kendini beğenmiş kişiler değil bensiz olmayı başarmış kişiler olduğunu görüyoruz. Ve bu insanlar birlikteliği de doya doya yaşayan insanlar, yalnız olmayan insanlar. Bu nedenle başarıyı, öz güvenli olmayı (kendine güvenen değil!), birlikte bir şeyler yapabilmeyi hedefleyen kişi öncelikle ben kavramından kurtulmalı. Kolay olmadığı aşikar ama denemek de takdiri hak eder. Bensiz olma kavramını yaşayabilenlerden olmanız dileğiyle…
Bir yanıt yazın